ANADOLU TURU :

   

      MOTOR İLE İLK UZUN TUR :

   Tisan, Ermenek, Seydişehir, Akşehir, Afyon, Kütahya, Edremit, Bergama, Akhisar, Salihli, Alaşehir, Denizli, Salda Gölü, Gölhisar, Burdur, Isparta, Beyşehir, Seydişehir, Ermenek, Tisan, 

   

     10 gün & 2.800 km.

    20.Eylül 2022-Salı :

   Cub motorum ile ilk uzun turuma başlarken inanın o kadar rahat ve sakinim ki adeta günü birliğine Silifke'ye gidiyorum. O kadar da değil dediğinizi duyar gibiyim, tabi ki o kadar da değil ama içimdeki kıpırtı yeni bir tura çıkmak, yeni yerler keşfetmek, yeni insanlarla tanışmak ve yol üzerindeki arkadaşlarımı görmekten kaynaklanıyor. Yılların getirdiği tecrübe ile rota çalışmamı yaptım, malzemelerim (kıyafetler, mutfak ve kamp ),  çantalarım fazlasıyla yeterli. Motorum deseniz bakımı yapılmış her zaman her türlü yola hazır. ( her hangi bir arıza olsa bile köylerdeki tamircilerde bu rahatlıkla çözülebiliyor.) Sonuç olarak endişelenecek bir şey yok her şeyin keyfini çıkartmaktan başka, zaten bende öyle yapacağım.

 

GÜLNAR YÖRÜK SOFRASI MESİRE YERİ

 Genelde Ermenek'te kalıyordum bu defa gidebildiğim kadar ileri gidip duruma göre Taşkent veya Hadim'de kalacağım. Köy kahvelerinde veya bakkalında verdiğim molalarda özellikle motorum çok dikkat çektiği için her zaman tanışma ve kaynaşma çok hızlı oluyor. Sohbet esnasında yöre insanı çevrede benim bilmediğin farklı güzellikteki yerleri de görmemi tavsiye ediyorlar. Bu sapmalardan kaynaklı hedeflediğim yere varamayabiliyorum. Bazen oralara gidecek kadar zamanım olmayabiliyor böyle durumlarda notumu alıyor ,gerekli araştırmayı yapıyor, daha sonra bir bahane yaratıp mutlaka oralara da gidiyorum. Mesela Koramşalı turu bunlardan biri. Hiç önemli değil ben zaten gezmek ve yeni yerler görmek için yoldayım. Bir yere yetişmek gibi derdim ya da sınırlı izin günüm yok.

   Hava kararmadan Hadim Öğretmen evine yerleştim. Park yeri olmadığı için motorumu hemen yanındaki İlçe Emniyet Amirliğinin bahçesine bıraktım. Hadim küçük ama hem çarşısı sevimli hem de insanları çok yardımsever. 

   21.Eylül.2022-Çarşamba :

   Bugün hedefimde Şarkikaraağaç veya Akşehir var. Her ikisinin öğretmen evlerinde yerimi ayırttım. Seydişehir'e kadar fazla oyalanmayacağım çünkü bu yoldan bir kaç defa geçtim. Hatta iki ayrı geçişimde Kuğulu parkta çadır kurup yattım. 

   Seydişehir'den 19 km sonra Eflatun Pınarı Hitit Anıtına uğramak istiyorum. Buraya geçen sene gitmiş ve çok etkilenmiştim. Ana yoldan biraz içeride olsa da yine de tekrar gideceğim. Bazı ören yerleri ve kanyonlar bende farklı duygu uyandırıyor. Buraları gezerken, saçma gelebilir  ama sanki o dönemlerde yaşamış insanlar etrafta geziyormuş ya da ben orada yaşamışım gibi bir hisse kapılıyorum. Eflatun Pınarı, Frig vadisinin Sabuncu pınar girişi veya İnlice ( Fethiye ) sahili bunlardan bir kaçı . Eflatun Pınarı'nda bir saatten fazla kaldım.

EFLATUN PINARI- HİTİT ANITI

   Bu arada Şarkikaraağaç öğretmen evini arayıp çok teşekkür ederek rezervasyonumu iptal ettim. 15.00 sularında Akşehir Öğretmen evine giriş yaptım. Burası merkeze yakın çok temiz ve bakımlı bir tesis. Biraz dinlenip internetten bisiklet alırken tanıştığım Mimoza Bisiklet evine gittim. Burası Akşehir'de sizi şaşırtacak kadar güzel dekore edilmiş, en kaliteli bisikletlerin ve servis, yedek parça, aksesuar bölümünün bulunduğu pırıl pırıl iki gencin çalıştırdığı harika bir dükkan. Sohbet o kadar güzeldi ki zamanın nasıl geçtiğini anlamadım.

NASRETTİN HOCA'NIN TÜRBESİ

Hava kararmadan Nasrettin Hoca'nın türbesini ziyaret ettim. Söylendiği gibi demir kapısında kocaman bir kilit olup etrafı açık falan değil. Yukarıda gördüğünüz gibi her tarafında demir korkuluk var. Tavsiye edilen dönercisinden sonra Meşhur Öksüzler helvacısında günü tamamladım.

   22.Eylül.2022- Perşembe :

   Akşehir - Afyon arası 97 km. yani benim için yaklaşık 3 saat. Afyon'da yaşayan bisikletçi dostum Aykut Sığındık' ı aradım ve sadece çay & sohbet için uğrayacağımı bildirdim.

Aykut'u tanıyanlar bilir elinden kurtulmak zordur ama ikna etmeyi başardım. Epeydir görüşmemiştik çok iyi oldu. Aslında benim niyetim Sandıklı üzerinden Burdur'a devam etmekti ancak yine bu bölgede Kütahya'da yaşayan bir başka hakikatli bisikletçi dostum  Hasan Hüseyin Cengiz'de sadece 96 km. ilerideydi. Hüseyin'in de elinden kurtulmak zor olduğu için Tavşanlı'da yerimi ayırtıp Kütahya'ya öyle gittim. İzinli olmasının verdiği rahatlıkla bir çay bahçesinde oturduk. Bu gezilerim en keyifli saatleri hep uzun zamandır göremediğim dostlarımla sohbet ederken oluyor. Tavşanlı'ya geldiğimde öğretmen evi kapalı ( Yıkılmış yeniden yapılacakmış.) olduğu için anlaşmalı oteline yönlendirdiler..

   23.Eylül.2022-Cuma :

   Dün yolda biraz yağmur vardı ama bugün hava çok güzel olacak. Hedefim Edremit ve ben bu yolu ilk defa geçeceğim. Dursunbey ve Kepsut'un sakin yollarından sonra ( daha önceki yazılarımda da okumuşsunuzdur ben genellikle ana yolların yerine köy yollarını kullanıyorum. belki biraz daha uzun veya rampalı oluyor ama daha sakin ve daha doğanın içinde olması benim hoşuma gidiyor.) mecburen Balıkesir'in içinden geçmek zorunda kaldım ve yoğun trafik, aşırı gürültüden çok rahatsız oldum. Şehirden çıkınca tekrar köy yolarına girip bir kahvede mola vererek  kendime geldim. Edremit' yaklaştıkça kalabalık tekrar arttı. Uzun zamandır gelmediğim için çok şaşırdım çünkü Edremit, Burhaniye, Ören resmen İstanbul gibiydi. Daha sakin olacağını söyledikleri Küçükkuyu'ya attım kendimi. Çok güzel bir pansiyona yerleştim. Kalabalık ve hareketten o kadar rahatsız oldum ki akşam yemeğimi odaya getirttim.  

   24.Eylül.2022- Cumartesi :

   Bugün Assos, Behramkale, Babakale ve Ayvacık tarafını gezip yine aynı pansiyonda kaldım.

   25.Eylül.2022- Pazar :

   Bugün pazar olduğu için Edremit tarafı sakindir diyordum ama yanılmışım. Ben de Çamlıbel ve Atatürk Caddesinden sahili takip ederek Keremköy'e kadar gelip Kozak yaylası yoluna saptım. Burası Bergama'ya kadar çoğunlukla Orman içinden geçen çok keyifli bir yol.

Bu arada yolunuz düşerse Kozak yaylasında duruma göre köy kahvaltısı veya gözlemeyi şiddetle öneririm.

Hedefim olan Soma üzerinden Salihli'ye  akşamüstü vardım.

Daha erken de olabilirdi ama Kozak yaylası yolu o kadar güzeldi ki çok fazla mola verdim. Salihli öğretmen evi de tam not aldı benden tavsiye ederim.

Bu arada Salihli'de neredeyse herkes CUB tarzı motora biniyordu oysa ki şehir içlerinde genellikle scooter motor tercih ediliyor.

   26.Eylül.2022-Pazartesi :

   Bugün turun en uzun rotası beni bekliyor. Yaklaşık 400 km. Ağırlıklı olarak ana yolları kullanacağım ancak Denizli civarı hariç çoğunda çok yoğun trafik olmayacak. Alaşehir üzerinden Denizli - Sarayköy'e kadar çok rahat geldim. Sarayköy'den sonra yolun bütün zevki kayboldu, ancak yapacak bir şey yok bu bölgeyi böyle geçmek zorundayım. Denizli'ye girerken yolun kapatılıp çevre yoluna verilmiş olması tuz biber ekti. Şimdiye kadar sürdüğüm en zevksiz yol. Kilometrelerce ne bir tesis ne de duracak yer var ve bayağı açıktan dolaşarak yolu uzatıyor. Çevre yolu olduğu için yanınızdan geçen araçların yüksek sürati ve aşırı gürültüsü çekilir gibi değil. Tam bitti derken bu seferde Denizli içindeki sıcak hava ve tüm kuralların çiğnendiği herkesin kafasına göre araç kullandığı bir cehenneme girdim. Benzinim azalmasına rağmen ( Her zaman yanımda 1 litre yedeğim vardır.) hiç oyalanmadan Cankurtaran rampasını aşıp zirvedeki Shell'de mola verdim. Yaklaşık bir saatte ancak kendime gelebildim. Bu arada Buldan'ı geçtikten sonra Tosunlar'da ana yoldan ayrılıp Tepeköy, Gölemezli, Develi, Pamukkale üzerinden gelen çok daha sakin bir rota varmış. Bir daha geçersem orayı kullanırım. Serinhisar'dan sonra yol hem sakinleşti hem de güzelleşti. ( Benim için yolun güzel olması sakinliği, çevresindeki ağaç, su ve köyler demek oluyor.) Bir süre sonra sola Salda tarafına dönünce daha da keyifli oldu.

Planım Salda'da uygun bir yere çadır kurmaktı ancak Antalya-Köprülü Kanyon'da tanıştığım ve Gölhisar'da yaşayan motorcu arkadaşım Mehmet Ertürkmen'i  arayınca ısrarı karşısında onu kıramayıp Salda Gölü etrafında dolaştıktan sonra Gölhisar'a gittim. Gölhisar'a vardığımda hava kararmıştı ve o gün 420 km yol yapmıştım, Mehmet kardeşim hem o gece hem de ertesi sabah beni çok güzel ağırladı.

Onun 250 cc.lik Suzuki V-Strom , benim 50 cc. lik Yuki Gusto'm olmasına rağmen o kadar iyi anlaştık ki bir gün beraber uzun tura bile çıkabileceğimizi düşünüyoruz ikimizde. Teşekkürler Mehmet muhteşem misafirperverliğin ve yol arkadaşlığın için. Bu arada Mehmet, öğretmen ve tam bir doğa dostu ve adamı. 3 tane motoru ( Enduro , Scooter ve Cross ) bir tane de alkovenli karavanı var. Çok tatlı ve akıllı köpeğini de unutamam.

   27.Eylül.2022- Salı :

   Bugün yolda bir haftayı tamamladım ve hedefim Burdur, Isparta, Eğirdir üzerinde Beyşehir. Burdur, Isparta'dan Eğirdir'e kadar olan yolu ilk defa geçtim ve çok beğendim. Hiç yan yollara girmeye gerek yok.

Eğirdir'den sonrasını yani Aksu, Melikler yaylası, Yenişarbademli yolunu geçen sene geçmiş ve çok beğenmiştim. Tam küçük hacimli motosiklet veya bisiklet rotası diyebilirim. Bu sefer hava kararmadan ve yorulmadan Beyşehir'e gelip öğretmen evine yerleştim. Aslında göl kenarına çadır kurmayı düşünüyordum ama odada yatma fikri daha cazip geldi. Akşam yemeğimi paket yaptırıp göl kıyısındaki piknik masalarında demlediğim çayımın eşliğinde yerken pişman olmadım desem yalan olur. Çünkü yarın akşamdan itibaren zaten evimde yatacağım son bir kere daha çadır hiç de fena olmazdı. Başka turlara artık. Öğretmen evi odalarında balkona çıkınca muhteşem göl manzarası sizi karşılıyor. Ben de gece bunun keyfini çıkarttım.

28.Eylül.2022- Çarşamba :

   Turun sonuna gelmenin hüznü ile eve dönmenin sevinci çarpışa dursun, bisiklet ve motosiklet ile defalarca geçtiğim yoldan ilerleyerek Hadim'e kadar geldim. Motorun orta dişlisinde meydana gelen arıza için Süleyman ustayı tavsiye ettiler. Kendisi Konya Honda servisinden ayrılıp buraya yerleşmiş ve bir dükkan açmış. Tamirat kısa ,sohbet ve ikramlar daha uzun sürünce 4 saatin nasıl geçtiğini anlayamadım. İlla burada benim evde kalacaksın muhabbetinden ben galip gelerek yola koyuldum. Niyetim geçte olsa Tisan'a yani eve varmaktı. Başyayla'nın ( Ermenek ) üst tarafında, ne zaman geçsem mutlaka mola verdiğim bir karayolları mesire yeri var. Orada karşılaştığım ailenin beni masalarına daveti ile başlayan sohbet yüzünden bugün eve varma şansım kalmadı. Ama hiç önemli değil nasıl olsa Ermenek Turkuaz konukevi sahibi Mustafa arkadaşım ve hemen odam hazırlandı. Eşime açtığım telefona aldığım cevap '' çok iyi yapmışsın kendini yormaya hiç gerek yok '' olunca gönül rahatlığıyla erkenden odama yerleştim. O kadar çok kaldım ki Ermenek'te, çarşıdaki lokanta, tatlıcı ve dondurmacı ile ahbap oldum. 

   29.Eylül.2022- Perşembe :

   Bugün hem yolum kısa ve tenha hem de bana gerek yok motorum ezberledi artık kendi gidiyor. Ancak ben böyle yapmayacağım Zeyve, Kazancı, Ardıçlıtaş, Karalarbahşiş üzerinden Anamur'a inip sahilden Bozyazı, Aydıncık üzerinden eve döneceğim. Çünkü Ermenek-Anamur arasındaki yolu hep geçmek istiyordum. Rotamı uzatmama rağmen Tisan'a vakitli vardım hatta akşamüstü denizine girme fırsatı buldum.

   Gerçekten çok keyifli bir tur oldu. 10 gün boyunca her gün yoldaydım, sadece Küçükkuyu'da iki gece yattım. Denizli bölgesi hariç hiç yorulmadım aslında ona da yorulmak denemez sıkıldım demek daha doğru olur. Asla gidemez dedikleri motorum ile hiç sıkıntı yaşamadan 3.000 km.ye yakın yol yaptım. Kütahya - Tavşanlı arası hariç hava hep güneşliydi, karşı rüzgar pek yoktu. Her zaman olduğu gibi bir sürü insan ile tanıştım, yeni yerler gördüm ve keşfettim, anılar biriktirdim. Memleketimiz de insanımızda çok güzel , özellikle motorculara ve bisikletçilere daha farklı bir gözle bakıyor ve daha farklı yaklaşıyorlar. Sağlığım elverdikçe gezecek ve anılarımı paylaşacağım. Gezmeyi ve yolda olmayı , özellikle bu motorumla yolda olmayı çok seviyorum. Sağlıkla kalın.