AVRUPA TURU-FRANSA'DAN MACARİSTAN'A (ST.NAZARİN - BUDAPEŞTE )

Bisikletle olan birlikteliğimiz en son lise yıllarıma kadar devam etti.  40 yıl ara verdikten sonra tekrar bir araya geldiğimizde ikinci baharımda yine arkadaşım olmuştu. Yolun başında ve sonuna yakın.

Geçen seneye kadar aradan geçen 3 yılda en fazla 300-400 km. lik turlara çıkmıştım.Acaba biraz daha uzun süreli gidebilirmiyim tıpkı Avrupa ve uzak doğuda ki gezginler gibi.Denemeye karar verdim. Yola çıkacak hiç zorlamadan ve kasmadan gidebildiğim yere kadar gidecek sıkılır veya yorulursam geri dönecektim. Ankara’dan hareket ettiğimde istediğim zaman  eve dönme kararının verdiği rahatlıkla 4 günde Bursa’ya geldim. Oradan  Afyon, Denizli, Aydın, Muğla, Antalya derken 1.800 km pedal basıp Taşucu’na gelmiştim. Bununla ilgili detaylı yazım bloğumda var zaten.

 Bu turun bana kazandırdığı iki önemli şey

1-Çok uzun tura çıkarken nasıl hazırlanılacağı turda neler yapılacağı , nelerle karşılaşıldığı ve bunların pratik çözümleri , en önemlisi nasıl bir bisiklet ve donanımla çıkılması gerektiği.

2-Daha uzun turlarında üstesinden gelebileceğimden emin olma duygusu ve rahatlığı.

Burada size kısaca bisiklet ve donanımdan bahsedeceğim. Aşağıda sayacağım malzemelerin daha uygun fiyatlı olanları olabilir, falanca turcu öyle yapmış diyenler çıkabilir ama bunlar benim kendi doğrularım. Bu arada diğer markalar alınmasın amacım reklam yapmak değil.

-Bisikletiniz 28 ‘’ Touring modeli ( uzun tur için üretilmiş model ), Schwalbe veya Continental  touring plus lastikli, fren pabuçları kaliteli, zinciri yeni değişmiş ,önde ve arkada tubus marka bagajı olan,Brooks B-17 modeli seleli , yan ayağı çok kaliteli olmalıdır.

Çantalarınız Vaude veya Ortileb aqua serisi hatta varsa arkalar yan cepli olmalı.

Yolculuk için ilk hazırlık aşamasında uzun kış gecelerinde internetin gizemli dünyasında adeta kaybolup değerli arkadaşım Ercan Tuzcular ve Feridun Ekmekçi’nin tecrübelerinden yararlandım. Karar verildi ,Avrupa bisiklet birliği,Eurovelo’nun  6 numaralı rotasını takip ederek Fransa’nın Atlantik sahilindeki St’Nazarın’den başlanıp Macaristan’ın başkenti Budapeşte’ye gidilecek. Rota tamam, bisiklet de tourıng yani tam tur bisikleti , malzemelerde işimi görür, yabancı dil İngilizce o da idare eder ( 14 dilde sözlük olan ve günlük hayatta lazım olabilecek  cümleleri sesli olarak söyleyen elektronik sözlük aldım ) 3.000 km yi tek başıma geçecek cesaret de var. Ne bekliyoruz o zaman, haydi gidiyoruz hayırlı olsun.

Erken almanın avantajı ile 303,-TL.sına THY’dan Ankara’dan İstanbul aktarmalı Paris biletimi aldım. 30 Euro da bisiklete ödeyeceğim. Tarih de kesinleşti 17.Haziran.

Gidiş tarihi yaklaşınca içimi anlam veremediğim bir korku kapladı. Paris havaalanı ile İndigo camping arasındaki 35 km’lik yolda ben yönümü nasıl bulacaktım. Hiç bilmediğim bir dilde yazılmış tabelaları nasıl anlayacaktım, yepyeni altı yabancı ülkede bir buçuk ay nasıl sürecektim ,üstelikde tam yüklü bisiklet ile.

Güngörler bisiklette itina ile ambalaj yapılıyor.

Türkiye’yi karış karış gezen benim için bu size çok anlamsız gelebilir ama takıldım bir kere kurtulamıyorum komik olan çözüm de üretemiyorum. Kızımın formülü çok basit ‘’ neden sürüyorsun ,metroya binsene ‘’. İşte bu kadar  basit bir çözümü bile düşünemiyorsun.

Ankara Esenboğa hava alanında oğlum yolcu edip moral veriyor.'' HAYDİ BABA YAPARSIN''

İstanbul Sabiha Gökçen 'de kızımın moral desteği ''HAYDİ BABA YAPARSIN ''

Ama yine korku bırakmıyor. Fransızca bilmiyorum metroda aktarma gerekiyor tabelalarda Fransızca ne yapacağım.

Hepsi 3 parçada toplandı

Offff bir an önce 17 haziran gelsin ve ne olacaksa olsun. Biraz daha rahatladım galiba.

Fransa saatiyle 13.30 da Paris Charles De Gaulle havaalanında bisikletimi koyduğum kutu ve ambalaj malzemelerini görevlinin olduğu yerde bırakabilirsin cümlesi ile ilk rahatlama geldi.( Avrupa’da çöpünü her yere bırakamıyorsun ciddi cezası var.)Bisikletin montajını yaparken yandaki bankta oturan İngiliz bisikletçi ile sohbet ediyorduk.Dışarda yağmur olduğu için orada kalıyormuş bana da kalabileceğimi söyledi.Neden olmasın yanımda herşeyim var.Saat 17.00 bu gece yatar yarın sabah giderim kamp yerine.Böylece ikinci rahatlama da geldi. Sonra tourisim information’a gidip Paris’in yol ve metro haritasını ve gerekli broşürleri aldım. Görevli bayan tane tane İngilizce konuşarak bana her şeyi anlattı ve havanın 22.30 da karardığını  söyleyince gitmeye karar verdim. Önce shuttle treni sonra metroda 3 aktarma ile La Defense’de Boulange parkının içinde İndigo campingi elimle koymuş gibi buldum.Saat 20.00 de çadırımın önünde çayımı yudumluyordum.

Bitişik çadırdaki Norveç’li arkadaş ‘’ markete gidiyorum gelmek ister misin ?’’ dedi. Avrupa’da  bizde olduğu gibi her köşe başında market yok onun için yerini öğrenmemde fayda var. Marketin önünde bisikletimi kilitlerken gülmeye başladı. Bu kilidi devre dışı bırakmaları sadece 1 saniye alır yarın ilk işin kendine sağlam  bir kilit almak olsun dedi.  İkinci dersimi kasalara gelince aldım. Avrupa’nın pek çok ülkesinde marketler poşeti parayla satıyordu. Ucuz olmasına rağmen poşet almak yerine herkes çanta veya torbasını yanında getiriyordu. Bu aynı zamanda doğadaki naylon kirliliğini de önlüyordu.Sadece market değil ne alırsanız alın çorap dahi alsanız poşet verilmiyor. Akşam yemeğinden sonra campıngin kafeteryasında öğrendiğim şey bu tür yerlerde fast food’ çular da dahil garson yok.Kendin alıyorsun kalkarken de çöplerini kendin atıp masayı tertemiz bırakıyorsun.

Bugün Paris’deki  ilk günüm.Bisikletimi en güvenli yer olan campingde bırakacağım.Önce Hop on hop off larla ( Bilmeyenler için üstü açık şehir turu attıran otobüsler.Belli durakları var, aldığınız bilet ile bir durakta inip o bölgeyi gezip bir sonraki otobüs ile yola devam edebiliyorsunuz.) gezmeyi düşünüyordum ama sonra vaz geçip metrodan bir günlük bilet ile gezmeye karar verdim.Çünkü hop on’lar 38 Euro idi ve rotası sınırlıydı oysaki metro sınırsız 11 Euro idi ve tüm Paris’i kapsıyordu.Bu arada fark ediyorum ki serbest olmasına rağmen Paris’de kimse bisikleti ile metro’ya binmiyor

Bu tura çıkarken Türkiye’de temin edemediğim tek şey Eurovelo’nun 6 numaralı rotasının haritası oldu.Avrupa’nın yol haritası vardı ama bisiklet yolu ile ilgili harita veya kitap hiç bir yerde yoktu. İnternetten indirebiliyordunuz ama bir sürü kağıt printer mürekkebi ve zaman kaybı.İstanbul’da tanıştığım Fransız bisikletçiden adresi almıştım. Quartier Latin semtinde Rue Des Ecoles (okul) sokağında Le vieux Campeur diye bir yere gittim kelimenin tam anlamıyla kafayı yersiniz.4-5 sokağa dağılmış aynı isimli dükkanlar ve her birinde ayrı bir spor dalıyla ilgili aklınıza gelebilecek her şeyi bulabileceğiniz dükkanlar zinciri.Beni kitapçı olan yerlerine gönderdiler.Görevli bayana ne aradığımı söyledim beni uzun bir duvar rafına götürdü ve ‘’ burası Eurovelo haritaları kendiniz alabilirsiniz’’ dedi.Haritayı açınca ikinci şoku yaşadım.6 bölümden oluşuyordu ve yol boyunca Wc’leri hatta su içebileceğim çeşmeleri bile göstermişti. Tabi ben önceden kendime göre tedbir almıştım. Arkadaşımdan Garmin’ini almış,cep telefonuma camping ve hostel uygulaması indirmiş,haritalar seçeneğinde  Fransa haritasını indirmiştim. Ama aldığım haritalar hepsinin yerine geçecekti üstelik şarz da gerektirmiyordu.

Bugün ikinci yapmam gereken bisiklet kilidimi almaktı. Vincennes’de Randonee bisiklet evinde Abus’un en üst güvenlik seviyesi olan 15 derecesine sahip u şeklindeki kilide 100 Euro verdim. Tamam çok diyebilirsiniz ama açılamayan, makasla kesilemeyen sadece jet taşıyla kesilebilen anahtarı çoğaltılamayan ancak seri numarası ile firmadan yenisi getirtebilen dünyanın en üst güvenlik seviyeli kilidi. Bisikletim çalınırsa tur sona erecekti bu yüzden paraya kıyıp en doğru olanı yaptım. Yollarda kadrodan kilitlendiği halde tekerleri ve selesi çalınmış birçok bisiklet gördüm. Bunun tedbirini Bisiklet Gezgini’nden aldığım özel anahtarlı göbek milleri ve sele kelepçesi ile almıştım. Yurt dışı tura çıkacaklara tavsiyem bu iki tedbiri almadan yola çıkmasınlar. O  gün akşam geç saate kadar her yeri gezdim. Bu arada Montparnasse tren istasyonuna gidip St. Nazarin’e bilet aldım. Son dakikada aldığım için 80 Euro ödedim oysa ki gelmeden önce alsaydım 20  Euro idi. Eeee böyle böyle öğreniyor insan.

Ertesi gün bisikletle ilk önce kamptan tren garına kestirmeden  gidip yolu ezberledim çünkü bir gün sonra sabah erkenden gidecektim ve yolda kaybolmamam gerekiyordu. Daha sonra geç saate kadar bisikletle Paris turu attım. Bu arada olmazsa olmaz Eyfel kulesi ziyaretimde kulenin arka tarafındaki geniş çim alana bisikjletle gidip fotoğraf çektim. Oradan çıkarken fark ettim kulenin olduğu meydana ve arkadaki çimli bölgeye bisiklet girişi yasakmış. Ne halktan biri ne de görevli polisler tek kelime demediler. Akşam kampa dönerken evinin otoparkından çıkan Fransız tam yol boşalmıştı ki beni görünce geri parkına girip bana yol verdi sonra ne kadar bekledi bilmiyorum.

Fransa’da bisiklet yayalardan bile önce geliyor. Siz yol verseniz bile geçmiyorlar.Şehirler arası yolda karşı tarafa devam eden bisiklet yolu için beklerken koskoca tır fren yapıp durdu. Paris’de trafik sıkışıklığı yok yollar gayet rahat çünkü park ücretleri çok yüksek kafanıza göre park edemiyorsunuz. Bu yüzden toplu taşım araçları, bisiklet ve motorsiklet çok yaygın.

21.Haziran.2015 Pazar

Teknolojinin gözünü seveyim. Her şey ne kadar kolay artık kaybolmak imkansız gibi adeta. Gara vardığımda daha 2 saatim vardı boş bir banka oturup kahvaltımı edeyim dedim ama misafirim var. Sevimli bir serçe yanımda o kadar insan varken resmen iki ayakkabımın arasındaki boşluğa kadar gelip kahvaltıma ortak oldu. Parklarda sincap bol ve masanıza geliyor ama bu serçe asla insanlara fazla yaklaşmayan bir kuş. Kimseden kötülük görmeyip tam tersine ilgi olunca sonuç da işte bu.

Trende bisikletler hemen yanınızda duruyor. Hareket etmeden önce görevli  kayışı ile güzelce bağlıyor.Aynı vagonda Eurovelo-1 rotası ile İspanya’ya gidecek Fransız ile sohbet zamanın çabuk geçmesini sağladı. Bu arada arkamdaki koltuklara yerleşen 4 genç şaraplarını içip şarkılar söyleyip sızdılar ne bizi rahatsız ettiler ne de görevli müdahale etti. Zaten  etrafını rahatsız etmezsen kimse ne hareketlerine ne de kıyafetine karışmıyor. Yumrukla kavga etmenin yüklü para cezası var.

St.Nazarin’de tren istasyondan uzaklaşırken saat 13.30 olduğu için acıkmıştım. Sahilde nefis bir pizza ardından şehir turu vakit kalırsa birazda yol alabilirim. Acı gerçek yüzünü hemen gösterdi. Pazar günü  Avrupa’da bar ve cafelerin dışında her yer kapalı. Çantamdaki konserveleri de yiyemem çünkü ekmek yok.Bisküvilerle mideyi  bastırıp şehir turu atıp Eurovelo-6 numaralı rotaya girdim. Çok güzel  bir piknik alanına geldiğimde 45 km kat etmiştim saat 19.00 olmuştu. Bayılmak üzereyim. Burada kalacağım bu gece. WC ve içme suyu var.Yolum hep nehir kenarı olduğu için duşda  tamam.Karşıda çay bahçesi gibi yerde mutlaka yemek vardır. Tezgahdaki bayanın saydıkları hep domuz içeriyor. Ama diyorum ben vegeteryanım. Çözüm gecikmiyor. ’’Krep yer misin?’’ !!!!!!!!!!!

Allah kimseyi açlıkla sınamasın. O ne krepti öyle yanında Fransızların meşhur bageti.

Önce çadırımı kuruyorum sonra bir demlik çay ( benim demlik ufak ama 1,4 litre yani 6 su bardağı demek ) Sürprizlere bayılıyorum.

1-Biraz sonra etrafta kimse kalmıyor meğerse hepsi günü birlikçiymiş herkes gidince iyice ıssız oluyor.

2-Wc ler akıllı imiş saat 21.00 den sabah 08.00 e kadar kendi kendini kilitliyor. Açık olduğu zamanda siz kullandıktan sonra kapısını kilitleyip içeriyi temizledikten sonra yeni müşterisini kabul ediyor. Üstelik bu öyle şehir merkezinde falan değil dağ başında.

Bu arada bugün babalar günü . Tüm babalara kutlu olsun.

22.Haziran.2015 Pazartesi

Bisiklet yolunda ana yol geçişi

Wild (Doğada ) kamp yapmanın en güzel yanı sabah erkenden hiçbir yerde duyamayacağınız kuş  ve böcek sesleri ile uyanmanız.

Kahvaltımı ilk köyde yaptım. Nantes ‘ten geçip Ingrandes’de market alış verişi yaptım. Öğlen yediklerimin çöpünü atacak yer bulamadığım için 4.5 km yanımda taşıdım.  akşam Challonnes kasabasında bir parkın yanındaki sundurmanın altına çadırımı kurdum.

Gökyüzünde biraz kara bulutlar oluştu ne olur ne olmaz. Hemen yanımda duş ve WC , parkda da masalı banklar var. Bunları ben geleceğim diye yapmamışlar. Ufak bir kasaba olmasına rağmen koşu ve yürüyüş parkuru ve sonunda dinlenmek için masalı bank ve duş.

23.Haziran.2015 Salı

Yağmur bekledim ama nafile bugün gökyüzü pırıl pırıl. Angers, Samur’dan geçip Savigny-en-Veron’da  Camping La Fritillaire’ye yerleştim.

24.Haziran.2015 Çarşamba

Önümde en beğendiğim şehirlerden biri olan Tours çok farklı bir havası ile Loire nehrinin iki kolu arasındaki adacıkta kurulmuş. Nedendir bilmem buraya kanım kaynadı.Ana caddede ortada tranvay yolu onun iki kenarında araç yolu, sonra bisiklet ve en kenarda yaya kaldırımı var. Ne olursa olsun kimse kimsenin yolundan gitmiyor. Gece Blere’de  turun en ucuz kamping’ inde kaldım. Diğerlerinden eksiği yoktu fazlası vardı ve 6 Euro. Üstelik ilk defa her yerde wifi çekiyordu.

25.haziran.2015 Perşembe

Bugün Chailles- Blois arasında sapak yerini geçmişim ve bisiklet yolu ana yolun hemen dibinde ağaçların arkasından gittiği için navigasyona  göre de doğru yolda görünüyordum karayolunu kullanmak zorunda kaldım.Biraz ileride karşıdan gelen turcuyu ( İngiliz’miş ) durdurup sordum. O benden de betermiş yolu şaşırıp ta Blois’e kadar gitmiş geri dönüyormuş neyse ki ben doğru yoldayım  ve Orleans dan geçip Jangeau ‘da 8 euroya camping buldum.

Akşam için konaklama  yerine gelince ilk işim çadırı kurup tüm eşyaları içine koymak sonra kendinden şişen matı serip uyku tulumum kendinden şişen yastığım, çarşafım ile yatağımı hazırlamak. Nehir temizse yani bulanık değilse yüzmek ve duş almak sonra da yemek hazırlamak. Yorgun olursam duştan sonra 1 saat kadar uzanıyorum. Biraz internet en geç 10-10,30 da yatıyorum.

26.Haziran.2015 Cuma

Geçen hafta Cuma namazımı Paris’de kılmıştım ama bugün pek mümkün görünmüyor çünkü bu bölgede cami yok. Sabah mola yerinde tanıştığım 3 Avusturalyalı bey ile beraber devam ettik yola. Neşeli insanlardı. Bir tanesi Antalya’ya gelmiş. Animatörler Türkçe olarak ‘’ Sen çok şişman adam demeyi öğretmiş ve bunu salondaki herkese söyletip eğlenmişler. Öğleden sonra artık kamp kuracaklarını söyledikleri için ayrıldık. Defterime birşeyler karalamalarını istedim aynen şunu yazmış. ‘’Bugün Loire nehri kenarında fazla şişman olmayan iyi bir yolcu ile karşılaştık.’’ Altına da kanguru resmi çizmiş.

Bu turda öğrendiğim yeni bir şey daha var. Yolda, mola yerlerinde veya kampta ben çok çabuk arkadaş bulurum kendime.

Avusturalya'lılar.Cerrah,Atom mühendisi ve iş adamı

Bu arkadaşlıklarda herkes birbirine çok doğal ve içinden geldiği gibi davranıyor. Hiç kimse başkası için proğramını veya yaşam şeklini değiştirmiyor. Dolayısıyla herkes çok mutlu.Zaten yol  o kadar kalabalık ki en geç bir kaç  dakika içersinde bir turcu ile karşılaşıyorsunuz. Ayrıca herkes birbirine mutlaka selam veriyor.

Bugün den sonra hava iyice ısındı bende yeni tedbirler aldım. Sabah en geç 07,30 da hareket  ediyorum. Saat 13.00 ile 16.00 arasında bol gölgeli bir yer bulup önce yemeğimi yiyip sonra uyuyorum. Hava geç karardığı (22.00-22.30 ) için 20.00 ye kadar sürebiliyorum. Tabii yolun bir tarafının nehir bir tarafının orman olması ve genellikle ağaç altında sürmenin avantajı çok.

Gece Belleville sur Loire deki kampta benim kullandığım 6 numaralı rota ile Atlantik sahilinden Karadeniz sahiline kadar olan yolu komple geçen Kanada’lı aile ve daha kısa turlar yapan Fransız bey ile beraber yemek yiyip sohbet ettik. Ramazan ayında olduğumuz için bana şarap Müslüman olduğum içinde domuz etinden ikram etmeyeceklerini söylemeleri beni çok şaşırttı. İlk defa bir Türk bisikletçi ile karşılaşmışlardı ama bizim ve dinimiz hakkında pek çok şey biliyorlardı. Gecenin ikinci ve en güzel olayı tango ile kızımı arayıp uzun uzun konuşmam oldu. Oğluma ve eşime ulaşamadım. 

27.Haziran.2015 Cumartesi

Tıpkı dün gibi bugünde çok güzel  bir gün oldu. Öğle üzeri Nevers’ a geldim. Burada Paris’de bile göremediğim büyüklükte alış veriş mahallesi ( mahalle dedim çünkü resmen mahalle büyüklüğünde ) gördüm.  Carrefour’un mega mağazasından gözümü doyura doyura alışveriş yaptım. Decathlon bizdeki en büyük mağazasından en az iki kat büyüktü. Kıyafet, eğilmeyen çadır kazığı, ve onu çakmak için plastik çekiç gibi şeyler  aldım. Enteresan olan bütün malların kullanım klavuzlarında ve arkasındaki açıklama kısmında Türkçe seçeneğinin de olması idi. Dev ofis storedan da kalem, harita naylonu ve büyük paket lastiği aldım. 35 km sonra Decize’de kamp kurdum. Yiyecek stokum iki günlüktü çünkü yarın Pazar her yer kapalı.

28.Haziran.2015 Pazar

Aslında her yer tam kapalı değilmiş. Patisseri ler ve bazı marketler 11.00 e kadar açıkmış. Her şeyi sırayla öğreniyorum ve öğrendikçe kendime güvenim artıyor öyle ki tek başıma her yere gidebilirim. Akşama kadar hedefim Paray le Monial idi ama daha ileriye Palinges’e gidip Paris’den sonra en pahalı camping’de 14,80 Euro ya kaldım. Tabiki bir sebebi vardı. Üç yıldızlı yüzme havuzluydu ve wifi, elektrik, çamaşır – kurutma ve bulaşık makinası bedavaydı. Bütün çamaşırlarımı, çarşafımı hattauyku tulumumu bile yıkadım. O gece mis gibi deterjan kokusuyla uyudum. Şimdi fiyat sizce de normalmiş değil mi? Bugün yolda önce bir Bulgar ile tanışıp sürdüm akşam da kampta Romanya’lı komşum vardı. İkisinin de bisikletleri market bisikletiydi. Gece whatsapp’tan  tüm ailem ile bedava görüştüm.

29.Haziran.2015 Pazartesi

Montceau les Mines,  Bianzy,  Chagny,  Chalon sur Saone ve Verdun sur le Doubs’a gelip La Plage kampında konakladım. Bugün Loire nehrinden ayrılıp La Saone nehrini takip etmeye başladım. Fransa’da dil pek sorun olmuyor çünkü biz pek çok kelimeyi  onlardan almışız mesela kampın adı La Plage= plaj kampı gibi.

30.Haziran.2015 Salı

Burada kalıp sabah kahvaltınızı yapmak istemezmisiniz

Bugün Dole’den geçip Besancon’a geldim. Unesco’nun koruma altına aldığı muhteşem bir şehir. Gezmeye doyamadım.

01.Temmuz.2015 Çarşamba

Bugün hava çak sıcak ve yolum çok uzun ama ağaçların altında ve doğada sürmek insanı çok az yoruyor. Saat 19.00 gibi Mulhouse’a geldim.

İlk defa çok kötü bir camping’de kaldım. 11 Euro ödedim ama Wifi yok gibi bir şey ( kaliteli Wifi için ekstra 5 Euro istediler ) kamp çok pis , Wc lerde kağıt yok. Sahibi karı koca acaip paragöz. Ne istesen para diyorlar. Mulhouse büyük bir şehir ve burası tek kamping. Bu gece Fransa’da son gecem yarın Almanya’ya geçeceğim.

02.Temmuz.2015 Perşembe

Fransa-Almanya sınır geçişi

Benim rotam Mulhouse’dan İsviçre’ye  Basel’e geçiyordu ve elimdeki haritalar buna göre idi ama Dalaman festivalinde tanıştığım Hamdi  Sezer ile Almanya’da buluşup Donau (Tuna) nehrini takip ederek devam etme kararı aldığımız için rotayı değiştirdim. Bundan sonra Almanya’da Donaueschingen’e kadar normal karayolunun yanındaki bisiklet yolundan Donau’nun kaynağından sonra Donau rotasından gideceğim.  Bugün de 123 km yolum var ve elimde haritam yok. Allahtan, Hamdi sağ olsun geçeceğim kasabaları tek tek yazdı .Cep telefonumun  uydu bağlantılı haritalar seçeneği ve Hartheim turizm bürosundaki kızın Google map den rotamı print edip vermesi işimi kolaylaştırdı. Fazla mola vermeden ve oyalanmadan Fessenheim, hartheim, Freiburg, Kirchzarten, Hinterzarten, Titisee, Braunlingen üzerinden 18.00 de Donaueschingen’e geldim. Yolun son bölümü sağlam rampaydı ve pilim bitti. Yarım saat sonra Hamdi ve Mehmet Ali  Erkovan ( Mersin’li bir arkadaş ben ilk defa tanıştım.Hamdi ,Mersin festivalinde tanışmış.) geldiler.Birkaç aktarmadan sonra en son bindikleri tren iki bölümmüş, bizimkiler arkadaki ikinci bölüme oturmuşlar.Bir istasyonda bunların bölümü kalmış öndeki bölüm gitmiş.Mecburen bir sonraki tren ile gelince haliyle gecikmişler.İkiside kafaları jiletle kazımışlar pek komiktiler. Bana da teklif ettiler ama kabul etmedim.  Şehrin 10 km dışındaki kamping’e gittik.

Kampta hemen yanımızda çadır kuran motorsiklet ile Northkapp’a giden  Tekirdağ’lı iki kardeş ile tanıştık. Küçüğünün adı Ali Yüksek (lakabı Jawa Ali ) Kıbrıs’da yaşıyor.belki bir gün bir yerlerde yine karşılaşırız.

03.Temmuz.2015 Cuma

Jawa ali ve abisi ile kahvaltı ve vedalaşma.Önce Donau’nun ana kaynağına gittik. Yuvarlak bir havuz içinde su kaynıyor insan inanamıyor koskoca Tuna nehri bu ufacık havuzdan çıksın.

Sonra Geisingen, Tuttlingen ve Beuron’u biraz geçip kampa yerleştik. Ahçımız Hamdi akşam yemeğinde banaz’dan gelmiş tarhana çorbası ve menemen yaptı. Kamping de doğal güzelliklerin ortasında çok güzel bir yerdi ve çok da kalabalıktı.

Kara ormanlar

04.Temmuz.2015 Cumartesi 

Bugün sabah meşhur kara ormanlara girdik. Hakikaten adı gibi gündüz bile içleri bayağı karanlık. Ağaçlar o kadar sık ve birbirine girmiş ki hiç ışık sızmıyor. Mehmet Ali’nin vites sorunu başlayınca önümüze çıkan ilk tamircide Sigmaringen’de durduk. Orada tamirciler randevulu çalışıyormuş ve bize 3 gün sonra yapabileceğini söyledi ama uzun turda olduğumuzu duyunca hemen ilgilendi ve halletti.

Kara ormanlarda da olsak sıcak o kadar fazlaydı ki ağaç gövdesi oyularak yapılmış doğal çeşmede akan buz gibi suyla yıkandık bu da yetmedi akşam üstü Reidlingen’e yaklaşırken Donau’nun pırıl pırıl suyuna kendimizi bıraktık hem de elbiselerimizle.

Bu gece burada kalacağız çünkü hem çok ucuz kamp yeri bulduk hem de gece festival varmış ona gideceğiz. Festival sanki bira festivaliydi sahne kurulmuş orada bir grup pop parçaları okuyordu katılan herkes kocaman bardaklarla bira içiyordu. Çoğu sarhoştu ama kimse kimseyi rahatsız etmiyordu.

05.temmuz.2015 Pazar

Munderkingen, Ehingen, Erbach dan geçip Ulm’a geldik. Almanya’da  kano kulüpleri  sadece bisikletçilerin çadır kurmalarına izin veriyor ve duş, Wc, elektrik imkanı sunuyor 8-10 Euro karşılığında.

Birkaç yerde bu imkanı değerlendirdik. Duşumuzu aldıktan sonra şehir merkezine gittik çünkü dünyanın en yüksek (165 m. ) kilisesi buradaydı.

Türk lokantasında yemek yedik ( dürüm döner istedik bizim dürümler gibi tam 4 misli geldi fiyatı da 4 Euro. İtalyanlardan dondurma yiyip kampa döndük. Kampta 20’’ katlanır Bike Friday ile tura çıkmış 50 yaşlarında bir hanımla ve gün boyu bizimle beraber gelen iki İsviçreli kızla çay içip sohbet ettik.

06.Temmuz.2015 Pazartesi

Bugün enteresan  bir şey olmadı. Dillingen’den  Donauwörth e gelip yine kano kulübünde kaldık. Yemek için şehre gittik bu arada Elektro-World’ den birşeyler aldım.Akşam daha önce karşılaştığımız Avusturalya’lı aile ile sohbet ettik.

07.Temmuz.2015 Salı

Neuburg,  İngolstadt, Neustadt dan geçtik. Hamdi ile Mehmet Ali bir kafede bira içerken ben yola devam ettim. Çünkü sık sık fotoğraf çekmek için duruyordum nasıl olsa bana yetişirlerdi. Ama öyle olmadı. Önceden yaptığımız plana göre Kelheim’a geldim ve 5 km ilerdeki kampa yerleştim. O arada Hamdi beni aradı ve Kelheim’den 6 km geride Weltenburg’da olduklarını ve çok yorulduklarını orada kalacaklarını hatta bir Almanın onlara bahçesini açtığını söyledi. Sabah buluşmak üzere vedalaştık.

Şimdi bakın burası çok önemli. Donau rotasını takip ederken yol sizi Weltenburg’a  getiriyor ve buradan Kelheim’a tekneyle gidiyorsunuz çünkü bisiklet yolu yok. Oysa ki kara yolu ile bağlantı var ve sadece 6 km. Sanıyorum tekneler 8,5 Euro kazansın diye kurulmuş bir düzen bu. Zaten Weltenburg’da küçücük bir yer ve hiçbir şey yok. Kelheim koskaca şehir.

08.Temmuz.2015 Çarşamba

Dün gece bildiğiniz deli yağmur hatta bir ara dolu yağdı. Çadır sağlam olunca yağmur çok keyifli oluyor. Hava o kadar sıcak ki sabah her yer kurumuştu. Geldiğim yöne yani geriye Kelheim’a döndüm. Ne yaptıysam bizimkilerle  akşama kadar yani Regensburg’a kadar da buluşamadım . Onların yerine molada tanıştığım Belçika’lı çiftle beraber sürdük hatta yemek yedik. Akşam Regensburg’da  büyük kilisenin önünde Mehmet Ali ve Hamdi’nin yanında sevimli Fransız çift Clement ve Laure de vardı. Onlarla daha önce öğlen molasında ve Ulm’da da karşılaşmış ama konuşmamıştık. İstanbul’a kadar bisikletle gidecek orada bisikletleri bırakıp ( Clement’in babası uçakla gelip alıp geri dönecek ) Japonya’ya uçacak, Japonya, Kore, Vietnam ve Çin’i otostopla gezip  Afrika’da abisini ziyaret edip Fransa’ya dönecekler. Bu arada iyi anlaşırlarsa dönünce evlenecekler.  Hep beraber kano kulübe yerleştik.

09.Temmuz.2015 Perşembe

Gün boyu pedalladıktan sonra akşam üstü Deggendorf yakınlarında orman yanında Donau’nun hemen kenarında çok güzel bir yerde çadırlarımızı kurduk.

Yemekten sonra ateş başında sohbet ettik hatta Clement ‘in yaptığı muzlu çukulata ateşte eriyip karışınca harikaydı.

10.temmuz.2015 Cuma

Sabah kahvaltı ederken Donau nehrinin çok hızlı gel-gitleri  dikkatimi çekti.Hiç bu kadar hızlısını görmemiştim. Bu doğa olayı ne kadar sürdü bilmiyorum ama akşam yoktu.

Öğlen Almanya-Avusturya sınırındaki son şehir olan Passau’ya vardık. Bisikletçi, market alışverişi internet işlemleri ve yemek derken yola çıkmamız 18.00 i buldu. Acelemiz yok 10 km sonra Obernzell’de kampingde kalacağız. Passau’da Romanya’lı bir genç bize katıldı kampta beraber kaldık ama yarın bizden ayıracağız çünkü 6 kişi olduk orman kampları için kalabalık olmamız dikkat çekebilir.

11.Temmuz.2015 Cumartesi

Bugün Donau bisiklet yolunun ikinci yaptırımı ile karşılaştık. Avusturya’da öyle bir yere geldik devam edersek yol bozuluyor ve karşıya tekneyle geçmek zorundayız.Buradan geçmezsek bozuk yolun ilersinde yine geçmek zorundayız. Mecburen2 Euro veriyoruz adam başı sadece 3 dakika süren geçiş için. Öğle molasında Efending’deki büyük gölde yüzdük. Burada su kayağı bile yapılıyordu. Akşam Linz’de yarın Pazar olduğu için 2 günlük nevalemizi aldıp şehrin çıkışında Donau’nun kenarında kamp attık.

Gece geç saate kadar karanlık nehirde süzülen ışıl ışıl turist gemilerini seyretmek çok keyifliydi.

12.Temmuz.2015 Pazar

Bugün her yer kapalı bu yüzden sadece süreceğiz. Grein, Ybbs’yi geçip Melk yakınlarında orman içinde kamp kurduk.Bulunduğumuz ormanın önü Donau arkası doğal göl.

13.Temmuz.2015 Pazartesi

Krems’den geçip Tulin’e geldik . Bu gecede wild camping yapacağız.

14.Temmuz.2015 Salı

Acelemiz yok çünkü 40 km sürüp Viyana’ya gireceğiz. Özellikle böyle yaptık çünkü Viyana’ya gündüz girip gezmek istiyoruz ayrıca burada 1 tam gün daha kalacağız. Saat 12.00 de Viyana’ya girdik. Viyana bölgelere ayrılmış ve hepsine numara verilmiş. 20 nci Viyana’da  Diyanet Camisinde Hamdi’nin arkadaşını aradık ama bulamadık. Bize konaklamada yardımcı olabilecekti.Türk kebapçısında yemeğimizi yedik ve 1 nci Viyana’da turizm bürosundan bilgi alıp Campinge gitmemiz akşamı buldu.

15.Temmuz.2015 Çarşamba

Sabah geç kalktık. Neredeyse bir aydır ilk defa çadır kaldırmayacaktım . Kahvaltıdan sonra Fransız çiftten ayrıldık çünkü onlar baş başa gezmek istemişlerdi. Gezimizi 1 nci Viyana’dan Dome kilisesinden başladık.

Hamdi kilisenin kapısında dilenen adamı kendini başındaki kask ve bisiklet forması ile  polis gibi gösterip dışarı kovaladı. Ünlü Mozart  kafede Sacher  bir başka kafede Toscanella yedim. Sacher burada çok meşhur olsada beni favorim toscanella oldu. Mozart kafede Hamdi yemeyince garson bizi 6 kişilik masadan 4 kişilik masaya aldı.

16.Temmuz.2015 Perşembe

Avusturalya’dan Slovakya’ya geçiş yaptık.

İlk defa terkedilmiş gümrük binaları ve çitler ile sınırın tam yerini gördüm. Bundan önce sınırdan geçtığımızı fark etmiyordum hiç. Ögle saatlerinde Bratislava’ya girip 16.00 ya kadar sıcağın geçmesini bekledik. Burada da garson arka masadan aldığımız sandalyeyi geri alıp bize içerden getirdi. Şehrin çıkışındaki piknik yerinde göl kenarına çadır kurduk. Gece geç saatte çiftler gelip çıplak olarak suya girdiler. Buraya gelene kadar Fransa ve Almanya’da birkaç tane çıplaklar kampının yanından geçtim.

17.Temmuz.2015 Cuma

Bu sabah Fransız çift kendi istekleri ile bizden ayrıldılar. Slovakya’da biraz daha gittikten sonra Macaristan’a girdik. Buradaki sınır binaları daha da kötü bir görüntüdeydi. Akşam üstü Györ’de kampinge yerleştik.Gece şehri gezmeye gittik. Burada da festival vardı. Györ’ün mistik bir havası vardı. Ben çok beğendim. Kaldığımız kamping de şimdiye kadar kaldığım en güzel aile kampıydı.Mutfakta her türlü malzeme  hatta çay kahve bile mevcuttu. Duş ve lavabolarda da havlu bile vardı.

18.Temmuz.2015 Cumartesi

Budapeşte’ye yaklaşık 140 km yolumuz kaldığı için 2 günde gitmeye karar verdik. Eurovelo yolu içerlerden çok dolaştığı için ana yoldan giderek Nagy, Acs, Komarum’dan  Neszmely’de kampa yerleştik.

19.Temmuz.2015 Pazar

Bugün ilk önce Estergon’da  tarihi ve bizim için çok önemli olan Estergon kalesini ziyaret ettik. Kale çıkışında ben tırnakları kırılan heybemle uğraşırken Hamdi ile Mehmet Ali’yi kaybettim. Daha öncedende birkaç kere olduğu gibi yola devam ettiklerini düşünerek Budapeşte yoluna sürdüm. Yarım saat sonra Hamdi beni arayınca Estergon’da yemek yediklerini öğrendim. Budapeşte’de buluşmak üzere ben yoluma devam ettim.  17.00 gibi Budapeşte’ye girdim. Haritada bulduğum kamp şehrin diğer ucundaydı. Oraya vardığımda 19.00 olmuştu ama kamp belirtilen adreste yoktu. Başka bir spor tesisinde adres sorunca yetkili burada kalabilirsin dedi.1.300 Forint’e yani  4 Euro’ya  bana içinde duş, wc ve buzdolabı olan özel oda açtı. 4 gün için odaya ödediğim 12 Euro’yu Hamdi’ler bir gece için çadır yerine ödemişler. Çadır tatili bitmişti üstelik burası hava alanına daha yakındı. Akşam Hamdi ile görüştüm. Onlar Budapeşte’ye gelememiş daha geride Jumbo camping de kalmışlardı.

20.Temmuz.2015 Pazartesi

Budapeşte’ye planladığımdan 2 gün önce vardım dolayısıyla hem 1,5 ayın yorgunluğunu atacak hem de şehri doya doya gezecektim. İlk işim kaldığım yerden Havaalanına giden rotayı çizmek ve 35 km lik bu yolda sürmek oldu. Yol boyu belli noktaları not aldım ve ne kadar zamanda gidebileceğimi gördüm. Alanda da paketleme yeri , oversize bölümü, check-in bankoları vs. yerleri öğrendim. Bu arada alanda bisiklet kutusu bulunmuyordu. İşim bitince şehir merkezine döndüm. ( yaklaşık 50 km.) Budapeşte’de hiçbir toplu taşım aracına bisikletle binemiyorsunuz ama neredeyse şehrin tamamında bisiklet yolu var araçlarda bisikletliye karşı son derece saygılı. Bugün Buda’yı gezdim yarında Peşte’yi gezeceğim. Şehri ortadan ikiye bölen Tuna nehrinin bir tarafı Buda diğer tarafı Peşte. Akşam kaldığım yere döndüğümde bizimkilerden haber alamayınca ben aradım ve şehir içinde kampta kaldıklarını ve yarın ayrılacaklarını öğrendim. İstanbul’a gideceklerdi ve gün boyu harita aramış bulamamışlardı onun yerine Alman Michael ( Viyana’da kampta tanışmıştık) ile karşılaşmışlardı ve onun haritasından yararlanacaklardı. Daha sonra Hamdi ile görüştüm. Kosova’ya kadar zor gelmişler ve orada turu sonlandırıp Türkiye’ye dönmüşler.

21.Temmuz.2015 Salı

Bugün önceden tesbit edip not aldığım gibi Buda castle,  Mathias Church, Chain Bridge,  Parliament binası, Heroes square, muhtelif kilise ve müzeler ve Tuna nehrinin ortasında bulunan  Margareth adasını ziyaret ettim. Burada bulunan doğal park ve havuzları çok güzeldi. Central Market hall da bisikletimi kilitlediler.

22.Temmuz.2015 Çarşamba

Sabah keyfide pek güzel oluyormuş. Yan odaya yerleşen Fransız ile akşam sohbet sabahda kahvaltı ettim. Bugün ayrılacakmış. Vedalaştık ben yine şehir turuna çıktım.Dün de dediğim gibi bugün Peşte’yi gezeceğim.

Hava acaip sıcak ama ağaç gölgesi park ve havuz çok bol. İlk önce Obi yapı marketten ambalaj malzemesi aldım. Şehir merkezine gelip hediyelik eşya dükkanlarını  ve yöresel yemekler sunan restorantların bulunduğu sokakları gezdim. 

23.Temmuz.2015 Perşembe

Sabah 05.30 da kalktım. Kahvaltımı yapıp yola çıktım. Bisikletimi akşamdan yüklemiştim zaten çadır toplama derdim de yoktu. Yol yaklaşık 2 saat sürdü. Hem yüküm çok fazlaydı (ambalaj malzemeleri de ilave olmuştu ) hem de hava çok sıcaktı. Ayrıca alana terlemeden gitmeliydim çünkü uçakda yanımdakileri rahatsız etmeye hakkım yok. Alanda bisikletimi söküp önce iki kat ambalaj battaniyesine ( bir kat da yetermiş) sonra kabarcıklı naylona sardım.

Streç ile iyice dolanıp bunu koli bandıyla takviye ettim.Aynı şeyi çantalarımı iki parça haline getirip onlara da uyguladım.Koli bandını cırt yeşil aldım uzaktan belli olsun diye.  Artan malzemeleri  bavulları streçle kaplayan makinayı çalıştıran çocuğa verirken yaptığım ambalajı hayranlıkla seyrettiğini öğrendim.

2.5 saat geç kalkan Pegasus ile Sabiha Gökçen’e gelince bir tanecik kızımın shuttle kiralayıp beni karşılaması çok anlamlıydı.Bir buçuk ay sonra Avrupa'yı baştan başa katedip eve dönmenin mutluluğu tarifsiz.